កូរ៉េខាងជើង គឺជារដ្ឋកុម្មុយនីស្តដែលត្រូវបានគេដឹងថា ជារដ្ឋមួយក្នុងចំណោមរដ្ឋទាំងប្រាំបួនលើពិភពលោកដែលអភិវឌ្ឍន៍កម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែរឥតស្រាកស្រាន្ត (សហរដ្ឋអាមេរិក រុស្ស៊ី បារាំង ចិន ចក្រភពអង់គ្លេស ប៉ាគីស្ថាន ឥណ្ឌា អ៊ីស្រាអែល និងកូរ៉េខាងជើង)។ ទន្ទឹមនឹងការអភិវឌ្ឍកម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែររបស់ខ្លួន កូរ៉េខាងជើងក៏ទទួលរងនូវទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចពីសំណាក់មហាអំណាចធំៗរបស់ពិភពលោកដូចជា សហរដ្ឋអាមេរិក និងលោកខាងលិចផងដែរ។ ទោះបីជាទទួលរងនូវគំនាបសេដ្ឋកិច្ចពីមហាអំណាចធ្ងន់ធ្ងរ និងពុំសូវមានការអភិវឌ្ឍហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនិងវិស័យផ្សេងៗបានរហ័សដូចបងប្អូនកូរ៉េរបស់ខ្លួនយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏មេដឹកនាំកូរ៉េខាងជើងទាំងបីជំនាន់ នៅតែបន្តមហិច្ឆតាក្នុងការអភិវឌ្ឍកម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែររបស់ខ្លួនឥតឈប់ឈរ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះថ្មីៗនេះ កូរ៉េខាងជើងថែមទាំងបានប្រកាសអំពីការចាប់ផ្ដើមអភិវឌ្ឍន៍គម្រោង នុយក្លេអ៊ែ និងមីសីលផ្លោងអន្តរទ្វីប ICBM (Intercontinental ballistic missile) ឡើងវិញទៀតផង។ ហេតុអ្វីបានជាកូរ៉េខាងជើង នៅតែប្រកាន់ភ្ជាប់ការអភិវឌ្ឍកម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែរ និងមិនខ្លាចរអាចំពោះទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចរបស់មហាអំណាចពិភពលោកបែបនេះ?
បុព្វហេតុដំបូងនៃការអភិវឌ្ឍកម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែរកូរ៉េខាងជើង
ការរៀបចំផលិតនុយក្លេអ៊ែរកើតឡើង នៅពេលដែលសហភាពសូវៀតដែលជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់ដល់ខឿនសេដ្ឋកិច្ចរបស់កូរ៉េខាងជើង បានចាញ់ក្នុងសមរភូមិសង្គ្រាមត្រជាក់ជាមួយអាមេរិក ស្របពេលដែលនយោបាយការទូតរវាងកូរ៉េខាងជើង និងអាមេរិកកំពុងតែរកាំរកូសមិនចេះចប់។ ហេតុនេះកូរ៉េខាងជើងចាំបាច់ត្រូវបង្កើតអាវុធនេះឱ្យខានតែបាន ដើម្បីការពារខ្លួនពីការយាយីពីសំណាក់ប្រទេសមហាអំណាច ជាពិសេសអាមេរិកដែលជាអ្នកនៅពីក្រោយខ្នងកូរ៉េខាងត្បូងតែម្ដង។
មែនទែនទៅ មហិច្ឆតាក្នុងការបង្កើតកម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែររបស់កូរ៉េខាងជើង បានចាប់ផ្ដើមឡើងចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៥៦ មកម្ល៉េះ។ គោលដៅនៃការផលិតគឺដើម្បីពងឹ្រងកម្លាំងយោធារបស់ខ្លួនដើម្បីវាទទីកូរ៉េខាងត្បូង ព្រមទាំងការពារខ្លួនពីពួកមហាអំណាចផងដែរ។ នៅពេលនោះមេដឹកនាំប្រទេសនេះ បានចាប់បង្កើតកម្មវិធីបណ្ដុះបណ្ដាលអ្នកបច្ចេកទេសលើចំណេះដឹងមូលដ្ឋានគ្រឹះផ្នែកនុយក្លេអ៊ែរ រហូតមកដល់ឆ្នាំ ១៩៨០ ទើបចាប់ផ្ដើមផលិតសារធាតុផ្លាតូនីញ៉ូម (Plutonium) ហើយនៅឆ្នាំ ១៩៩៤ កូរ៉េខាងជើងចាប់ផ្ដើមបង្កកសារធាតុនេះ ព្រមទាំងចម្រាញ់ជាតិអ៊ុយរ៉ាញ៉ូមដោយសម្ងាត់ទៀតផង។
ដំណើរការផលិតនុយក្លេអ៊ែរជាផ្លូវការរបស់កូរ៉េខាងត្បូងបានចាប់ផ្ដើមនៅឆ្នាំ ២០០២ រហូតដល់បច្ចុប្បន្ន ។ លើសពីនេះយោងតាមការចេញផ្សាយរបស់ CNBC កូរ៉េខាងជើងបានព្យាយាមពង្រឹងកម្លាំងកងទ័ពរបស់ខ្លួនយ៉ាងខ្លាំង ដោយបានចំណាយទឹកប្រាក់ ១/៤ នៃផលិតផលដុលជាតិមកពង្រឹងកម្លាំងយោធាជារៀងរាល់ឆ្នាំ បើទោះជាប្រជាជនខ្លួនកំពុងតែរស់នៅក្នុងភាពខ្វះខាត វេទនាយ៉ាងណាក៏មេដឹកនាំប្រទេសនេះមិនបានផ្លាស់ប្ដូរបៀបដឹកនាំជាដាច់ខាត។
ហេតុផលពីក្រោយឆន្ទៈនៃការបង្កើនសមត្ថភាពអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ
ក្នុងឆ្នាំ ១៩៨៥ ប្រទេសកូរ៉េខាងជើងក៏បានចូលរួមក្នុងសន្ធិសញ្ញាមិនរីកសាយភាយអាវុធនុយក្លេអ៊ែរផងដែរ ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំ២០០៣ បានដកខ្លួនចេញពីសន្ធិសញ្ញានេះវិញ ក្រោមហេតុផលការឈ្លានពានពីសំណាក់សហរដ្ឋអាមេរិក នៅបីឆ្នាំបន្ទាប់ប្រទេសនេះ បានសាកល្បងអាវុធនុយក្លេអ៊ែររបស់ខ្លួនជាលើកដំបូង។ ក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកគ្រួសារត្រកូលគីម បានចាត់ទុកថា មានតែអាវុធនុយក្លេអ៊ែរទេ ដែលអាចការពារភាពគង់វង្សនៃរបបក្រុងព្យុងយ៉ាងបាន ជាពិសេស គឺការពារពីសំណាក់សត្រូវក្នុងស្រុក និងអន្តរជាតិ។
ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៦ ក្រុមប្រទេសមហាអំណាច និងអង្គការសហប្រជាជាតិបានព្យាយាមដាក់ទណ្ឌកម្ម សេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុមកលើកូរ៉េខាងជើង ដើម្បីលុបបំបាត់កម្មវិធីអភិឌ្ឍន៍កម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែររបស់ប្រទេសនេះ។ មិនត្រឹមតែដាក់ទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចប៉ុណ្ណោះទេ រដ្ឋាភិបាលប្រទេសមួយចំនួនបានវាយប្រហារកូរ៉េខាងជើងតាមរយៈការវាយប្រហារតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ស៊ើបអង្កេតការលាងលុយកខ្វក់ និងតាមដានការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស។ វិធានការទាំងនេះ បានធ្វើឱ្យសេដ្ឋកិច្ចប្រទេសកូរ៉ខាងជើងរងភាពខ្ទិចខ្ទាំជាខ្លាំង តែទោះជាយ៉ាងនេះក្ដីក៏រដ្ឋកាលរបស់គីមជុងអ៊ុនមិនបានរាថយក្នុងការអភិវឌ្ឍកម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែររបស់ខ្លួនដាច់ខាត។
ការដាក់ទណ្ឌកម្មពីសំណាក់អន្តរជាតិ
ក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គការសហប្រជាជាតិដែលមានប្រទេសជាសមាជិកចំនួន១៥ បានសម្រេចជាឯកឆ័្ឆន្ទលើការផ្កោលទោសកូរ៉េខាងជើងចំពោះសកម្មភាពខិតខំប្រឹងប្រែងពង្រឹងអាវុធនុយក្លេអ៊ែររបស់ខ្លួន ដោយវិធានការនៃការថ្កោលទោស និងដាក់ទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចនេះតែងតែកើតមានរូបភាពថ្មីៗជានិច្ច ក្នុងនោះមានដូចជា៖
• ហាមប្រាមមិនឱ្យមានការជួញដូរបរិក្ខាយោធា បច្ចេកវិទ្យាយោធាថ្មីៗ គ្រឿងចក្រឧស្សាហកម្ម និងលោហធាតុគ្រប់ប្រភេទ
• ការបង្កកទ្រព្យសម្បត្តិរបស់បុគ្គលដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងការអភិវឌ្ឍកម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែរក្នុងប្រទេសកូរ៉េខាងជើង
• ហាមឃាត់មិនឱ្យមានការនាំចូលទំនិញប្រណិតៗគ្រប់ប្រភេទ ផលិតផលប្រេង ឧស្ម័នធម្មជាតិ និងប្រេងចម្រាញ់
• ហាមឃាត់ការនាំចេញផលិតផលសំខាន់ៗរបស់កូរ៉េខាងជើងដែលមានដូចជា ឧបករណ៍អគ្គីសនី ធ្យូងថ្ម រ៉ែ អាហារសមុទ្រ គ្រឿងឧបភោគបរិភោគ ផលិតផលកសិកម្ម ឈើប្រណិត ផលិតផលវាយនភ័ណ្ឌ និងថ្ម។
• ហាមឃាត់មិនឱ្យមានពលករចំណាកស្រុកចេញពីប្រទេសកូរ៉េខាងជើង
• រឹតត្បិតសកម្មភាពនេសាទគ្រប់ប្រភេទ កិច្ចសហប្រតិបត្តិការវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យារបស់ប្រទេសផ្សេងៗជាមួយកូរ៉េខាងជើង
• ហាមមិនឱ្យមានការបើកគណនីធនាគារ និងការរិយាល័យធនាគារនៅកូរ៉េខាងជើង។ ទន្ទឹមនឹងការដាក់ទណ្ឌកម្មទាំងនេះ អង្គការសហប្រជាជាតិបានអនុញ្ញាតិឱ្យមានជំនួយមនុស្សធម៌សម្រាប់ប្រជាជនកូរ៉េខាងជើងបាន។
ក្រៅពីអង្គការសហប្រជាជាតិ កូរ៉េខាងជើងក៏ទទួលការដាក់ទណ្ឌកម្មជាឯកតោភាគីពីសំណាក់អាមេរិកផងដែរ ដោយបានរឹតត្បឹតសកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ចជាច្រើន ក្នុងគោលបំណងរារាំងការអភិវឌ្ឍបច្ចេកវិទ្យាមីសីល និងនុយក្លេអ៊ែររបស់ក្រុងព្យុងយ៉ាង។ លើសពីនេះអាមេរិកក៏បានវាយប្រហារកូរ៉េខាងជើងតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ដូចជា ការរំលោភលើប្រព័ន្ធកុំព្យូទ័រ Sony នៅឆ្នាំ២០១៤ និងការវាយប្រហារដោយប្រើមេរោគ Wanna Cry នៅឆ្នាំ២០១៧ជាដើម។ បន្ថែមពីនេះអាមេរិកបានតាមដានសកម្មភាពរំលោភសិទ្ធិមនុស្សនៅកូរ៉េខាងជើងយ៉ាងសកម្ម ព្រមទាំងត្រួតពិនិត្យសកម្មភាពលាងលុយកខ្វក់ផងដែរ។ អាមេរិកក៏បានដាក់ទណ្ឌកម្មលើក្រុមហ៊ុន ឬអ្នកជំនួញណាមួយដែលបង្ហាញពីការគាំទ្រចំពោះកូរ៉េខាងជើងទៀតផង ជាពិសេសក្រុមអ្នករកស៊ីនៅចិន និងរុស្ស៊ី។ មិនតែប៉ុណ្ណោះក្រុមប្រទេសសម្ព័ន្ធមិត្តរបស់អាមេរិកដូចជា សហភាពអឺរ៉ុប ជប៉ុន កូរ៉េខាងត្បូង និងអូស្ត្រាលី សុទ្ធសឹងតែចូលរួមគាំទ្រនិងដាក់ទណ្ឌកម្មលើកូរ៉េខាងជើងដូចអាមេរិកដែរ។
កម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែរកូរ៉េខាងជើងអាចមានទីអវសាន្តទេ?
ចាប់តាំងពីឡើងកាន់អំណាចនៅឆ្នាំ២០១២មក លោកគីម ជុងអ៊ុន បានបង្កើនសកម្មភាពតេស្តសាកល្បងនុយក្លេអ៊ែរញឹកញាប់ជាង ឪពុក និងជីតារបស់ខ្លួនទៅទៀត។ រហូតមកដល់ឆ្នាំ២០១៨ ដោយសារតែគំនាបសេដ្ឋកិច្ចខ្លាំងហួសហេតុពេក ប្រទេសនេះបានបង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍ក្នុងការចចា ដើម្បីរំសាយកម្មវិធីអាវុធនុយក្លអ៊ែររបស់ខ្លួន ហើយជំនួបរវាងមេដឹកនាំអាមេរិក លោកដូណាល់ ត្រាំ និង លោកគីម ជុងអ៊ុន ក៏បានកើតឡើងផងដែរ។ ជំនួបនេះបាននាំឱ្យមានលទ្ធផល ជាប្រវត្តិសាស្ត្រចំនួនបួនចំណុចដូចជា៖
• សហរដ្ឋអាមេរិក និងកូរ៉េខាងជើងប្ដេជ្ញាបង្កើតទំនាក់ទំនងថ្មីរវាងគ្នានឹងគ្នា ស្របតាមការចង់បានរបស់ប្រជាជនប្រទេសទាំងពីរ ដើម្បីសន្តិភាព និងវិបុលភាព។
• សហរដ្ឋអាមេរិក និងកូរ៉េខាងជើងនឹងខិតខំប្រឹងប្រែងថែរក្សាសន្តិភាព និងស្ថិរភាពនៅឧបទ្វីបកូរ៉េឱ្យបានយូរអង្វែង។
• បញ្ជាក់ឡើងវិញនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ Panmunjom កាលពីថ្ងៃទី ២៧ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៨ កូរ៉េខាងជើងប្ដេជ្ញារំសាយកម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែរពេញលេញនៅឧបទ្វីបកូរ៉េ។
• ភាគីទាំងពីប្ដេជ្ញាធ្វើមាតុភូមិនិវត្តន៍ភា្លមៗនូវសាកសពយុទ្ធជនសម័យសង្គ្រាម ដែលបានកំណត់អត្តសញ្ញណរួចរាល់ មកកាន់មាតុភូមិកំណើតវិញ។
ក្រោយៗមកទៀត ទោះជាមានកិច្ចចរចាជាបន្តបន្ទាប់មកទៀតក្ដី ប៉ុន្តែហាក់ដូចជាមិនទទួលបានលទ្ធផលជាដុំកំភួននោះទេ។ ភាគីទាំងពីរនៅតែមិនអាចស្វែងរកដំណោះស្រាយរួមគ្នាដដែលមកទល់នឹងពេលនេះ ហើយបើយោងតាមក្រុមអ្នកវិភាគអន្តរជាតិ បានឱ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្នកូរ៉េខាងជើងមានអាវុធនុយក្លេអ៊ែប្រមាណ៣០ ទៅ ៦០ដើម ដោយប្រទេសនេះគឺមានភាពស្វាហាប់ខ្លាំងបំផុត ក្នុងការបង្កើនសមត្ថភាពក្នុងការផលិតអាវុធអ៊ែរបន្ថែម ដោយមេដឹកនាំលោកគីម ជុងអ៊ុន បានលើកឡើងថា “មានតែប្រទេសខ្លាំងទេ ទើបគេមិនអាចគម្រាមកំហែងបាន” ក្នុងន័យនេះ អាចបង្ហាញថា ប្រទេសកូរ៉េខាងជើងគ្មានឆន្ទៈក្នុងការរំសាយកម្មវិធីអាវុទ្ធនុយក្លេអ៊ែររបស់ខ្លួនសោះឡើយ បើទោះបីជាមានការដាក់ទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចពីសំណាក់សហគមន៍អន្តរជាតិខ្លាំងយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រោះមានតែវិស័យការពារជាតិរបស់ខ្លួនខ្លាំងក្លាទេ ទើបអាចការពារខ្លួនពីការគម្រាមកំហែងពីអន្តរជាតិ និងរក្សាភាពគង់វង្សនៃរបបក្រុងព្យុងយ៉ាងបាន។ ជាក់ស្ដែងនៅដើមឆ្នាំ២០២២ថ្មីៗនេះ កូរ៉េខាងជើងបានសាកល្បងបាញ់មីសីលរបស់ខ្លួនចំនួន៦លើករួចទៅហើយ នេះគឺជាគោលបំណងមួយដែលបង្ហាញថា ប្រទេសរបស់ខ្លួនគ្មានឆន្ទៈក្នុងការរំសាយកម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែរនោះទេ។