ជាទូទៅ ការបោះឆ្នោតគឺជាសង្វៀនរបស់អ្នកនយោបាយក្នុងការប្រកួតប្រជែងគ្នាក្នុងការធ្វើជាក្បាលម៉ាស៊ីនដឹកនាំប្រទេស។ ខុសតែប្រទេសថៃ បើទោះបីជាមានគណបក្សដែលមានប្រជាជនបោះឆ្នោតឱ្យយ៉ាងច្រើនក្ដី ប៉ុន្តែបើការជ្រើសយកនាយករដ្ឋមន្ត្រីនៅក្នុងប្រទេសថៃគឺត្រូវពឹងផ្អែកលើការសម្រេចចិត្ដរបស់ព្រឹទ្ធសភាមួយទៀត ដែលសមាជិកព្រឹទ្ធសភានេះគឺកើតចេញពីការចាត់តាំង។ ហេតុដូចនេះហើយទើបបានជាជោគវាសនាក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រីរបស់លោក Pita Limjaroenrat ឆ្ងាយដាច់ជើងមេឃ បើទោះបីជាគណបក្សលោកទទួលបានសម្លេងគាំទ្រពីការបោះឆ្នោតក៏ដោយ។
ភាពជាប់គាំងនយោបាយនៅប្រទេសថៃ
ទីបំផុត លោក Pita Limjaroenrat មិនអាចឆ្លងផុតពីការបោះឆ្នោតសភាឱ្យក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃបានឡើយ បើទោះបីជាលោកបានព្យាយាមចំនួន ២ លើកក៏ដោយ។ ចំណែកឯការបោះឆ្នោតលើកទី ៣ វិញក៏មិនបានកំណត់ឱ្យច្បាស់លាស់ដែរ ដោយប្រធានសភាថៃបានលើកហេតុផលអំពីមន្ទិលលើភាពស្របច្បាប់ក្នុងនាមជាបេក្ខជននាយករដ្ឋមន្ត្រីរបស់ លោក Pita Limjaroenrat។ គួររំលេចបន្តិចថា លោក Pita Limjaroenrat ត្រូវបានគណៈកម្មាធិការរៀបចំការបោះឆ្នោតចោទប្រកាន់ថាបំពានលក្ខខណ្ឌនិងល្មើសនូវច្បាប់បោះឆ្នោត ដែលតម្រូវឱ្យមានការព្យួរសមាជិកភាពរបស់ លោក Pita Limjaroenrat។ ក្នុងនោះ លោក Pita Limjaroenrat ត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ដោយសារគេរកឃើញថាការមានកម្មសិទ្ធលើក្រុមហ៊ុនក្រុមហ៊ុនគ្រប់គ្រងទូរទស្សន៍ថៃមួយ ឈ្មោះ iTV។
មូលហេតុដែលធ្វើឱ្យស្ថានភាពក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រីរបស់លោក Pita Limjaroenrat ចេះតែពិបាកទៅៗគឺប្រហែលជាដោយសារតែ លោក Pita Limjaroenrat គឺជាអ្នកនយោបាយដែលមានមហិច្ឆតាធំក្នុងការកាច់ចង្កូតអនាគតសង្គមថៃខ្លាំងពេក។ មហិច្ឆតារបស់លោក Pita Limjaroenrat គឺនឹងអាចធ្វើឱ្យរង្គោះរង្គើរអំណាចរបស់ព្រះមហាក្សត្រថៃក៏ដូចជាអំណាចរាជវង្សានុវង្ស កំណែទម្រង់សេដ្ឋកិច្ចរហូតអាចកាត់បន្ថយអំណាចផ្ដាច់មុខនៅលើវិស័យសេដ្ឋកិច្ច ការលូកដៃរបស់ក្រុមយោធាជាដើម។ ជាការពិត ក៏ទោះបីជាមហិច្ឆតាទាំងបានជួយឱ្យលោកក្លាយជាបេក្ខជននាយករដ្ឋមន្ត្រីដ៏ល្បីក្នុងរយៈពេលមួយដ៏ខ្លីក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែវាបានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ក្រុមដែលបានចាក់ឬសស្រូបប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ច ក៏ដូចជាក្រុមអភិរក្សនិយមដែលជាមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ក្នុងរាជការផងដែរ។
តើហេតុអ្វីបានជាលោក ថាក់ ស៊ីន អាចស្រាយចំណងបញ្ហានយោបាយបានទេ?
លោក ថាក់ ស៊ីន គឺជាអតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រីថាកាលពីជំនាន់មុនឆ្នាំ ២០០៦ ហើយក៏ជាបុគ្គលដែលមានប្រជាប្រិយភាពខ្លាំងណាស់ដែរ។ ចំហាយប្រជាប្រិយភាពរបស់លោកក៏បានជួយឱ្យអតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃ លោកស្រី Yingluck Shinawatra មានប្រជាប្រិយភាពក្នុងការបោះឆ្នោត និងបច្ចុប្បន្នបន្តទៅកាន់កូនស្រី លោកស្រី Paetongtarn Shinawatra ដែលកំពុងជាបេក្ខជននាយករដ្ឋមន្ត្រីមួយរូបដែរ។ លោក ថាក់ ស៊ីន បានភៀសខ្លួនទៅនៅក្រៅប្រទេសអស់រយៈពេលជាង ១៧ ឆ្នាំដើម្បីរត់គេចពីបទចោទប្រកាន់អំពីបទល្មើសអំពើពុករលួយ។ ហេតុដូចនេះ ទើបនៅពេលដែល លោក ថាក់ ស៊ីន ចូលមកស្រុកវិញត្រូវបានកូនស្រីសរសេររាយរាប់ថា “សប្បាយចិត្ដផង រំភើបផង និងព្រួយបារម្ភផង”។
ការវិលត្រលប់របស់លោក ថាក់ស៊ីន នេះអាចក្លាយជារបត់នយោបាយមួយក្នុងការស្រាយចំណងបញ្ហានយោបាយនៅក្នុងប្រទេសថៃ។ ក៏ទោះបី លោក ថាក់ស៊ីន គឺជាបុគ្គលម្នាក់ដែលអ្នកនយោបាយអភិរក្សនិយមហាក់មិនចូលចិត្ដ ប៉ុន្តែបើប្រៀបធៀបជាមួយ លោក Pita Limjaroenrat ប្រហែលជាក្រុមអ្នកនយោបាយអភិរក្សទាំងនោះមិនចូលចិត្ដតិចជាង និងជាបុគ្គលម្នាក់ដែលនៅមានឥទ្ធិពលខ្លះនៅក្នុងជួរមន្ត្រី ខណៈប្រទេសថៃត្រូវការអ្នកដោះស្រាយបញ្ហានយោបាយបន្ទាប់មួយ ដើម្បីបញ្ជៀសបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ច។ ក្នុងសេណារីយ៉ូមួយនោះគឺ មាតុភូមិនិវត្ដន៍របស់ លោក ថាក់ស៊ីន អាចប្រើប្រាស់ប្រជាប្រិយភាពរបស់លោកដើម្បីពន្លត់ភ្លឿងរបស់អ្នកគាំទ្រ លោក Pita Limjaroenrat ក៏អាចទាញប្រជាប្រិយភាពខ្លះចេញពីលោក Pita Limjaroenrat បានដែរ។ មួយវិញទៀត លោក ថាក់ស៊ីន ក៏អាចដើរតួរជាអ្នកបញ្ចុះបញ្ចូលក្នុងការទទួលយកបេក្ខជននាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃផ្សេងទៀតដើម្បីកុំឱ្យមានការអូសបន្លាយនូវភាពជាប់គាំងនយោបាយ ដែលសូម្បីតែលោក Pita Limjaroenrat ក៏ធ្លាប់និយាយគាំទ្របេក្ខជននាយករដ្ឋមន្ត្រីពីគណបក្ស Pheu Thai។ ដូចនេះហើយការវិលត្រលប់របស់លោក ថាក់ស៊ីន ប្រហែលមិនមែនជារឿងចៃដន្យនោះឡើយ ហើយបើទោះបីជាការវិភាគខាងលើហាក់មានខ្លឹមសារសុទិដ្ឋនិយមក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែសំណួរអាចចោទសួរថា តើលោកអាចវិលចូលស្រុកដោយជោគជ័យទេ? តើបទចោទប្រកាន់ទាំងនោះនឹងត្រូវបន្តដែរទេ? ចម្លើយគឺពឹងផ្អែកលើទស្សនៈរបស់ក្រុមមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ដែលជាអ្នកអភិរក្សនិយមថាពួកគាត់មានបំណងដោះស្រាយវិបត្ដិជាប់គាំងកម្រិតណា និងប្រើប្រាស់យុទ្ធសាស្ត្របែបណាទើបមានតុល្យភាពរវាងកុំឱ្យប្រជាជនទាស់ចិត្ដនិងកុំឱ្យបាត់បង់អំណាចរបស់ព្រះមហាក្រត្រក៏ដូចជាទំនៀមទម្លាប់ចាស់។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ស្ថានការណ៍របស់ប្រទេសថៃហាក់តែងតែសម្រួលស្ថានការណ៍មួយរយៈពេលសិនសឹមនឹករកវិធីប្ដូរក្បាលម៉ាស៊ីនតាមក្រោយ។ ប្រសិនបើសេណារ៉ីយ៉ូខាងលើអាចកើតឡើងវិញ នោះលោក ថាក់ស៊ីន អាចនឹងទទួលបានសិទ្ធិសេរីភាពដើរហើរនៅប្រទេសថៃឡើងវិញ ដែលជាថ្នូរក្នុងការប្រថុយមកប្រទេសវិញចំកាលៈទេសៈល្អ។
