តៃវ៉ាន់គឺជាទីតាំងភូមិសាស្រ្តនយោបាយមួយដែលត្រូវបានពួកប្រទេសមហាអំណាចកំណត់ថាជាមជ្ឈមណ្ឌលយុទ្ធសាស្ត្រថ្មីរបស់ពិភពលោកដោយគ្មានការសង្ស័យ។ កូនកោះមួយនេះគឺជាផ្នែកមួយដែលស្ថិតនៅកៀកនឹងចិនបំផុត ដែលបានខណ្ឌចែកដោយច្រកសមុទ្រដែលមានចម្ងាយត្រឹមតែប្រមាណ១០០គីឡូម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះពីចិនដីគោកហើយថែមទាំងមានទំនាក់ទំនងប្រវត្តិសាស្រ្តដ៏ស្មុគស្មាញជាមួយប្រទេសចិនអស់ជាច្រើនសតវត្សមកហើយ។ លើសពីនេះទៅទៀត តៃវ៉ាន់ក៏ជាសម្ព័ន្ធមិត្តចាស់ឆ្នាំរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកដែលជាដៃគូប្រកួតប្រជែងរបស់ចិនផងដែរ។ ក្រោយការឡើងកាន់អំណាចរបស់បក្សកុម្មុយនិស្តចិននៅឆ្នាំ១៩៤៩ បន្ទាប់ពីទទួលបានជ័យជំនះលើសាធារណរដ្ឋចិន ប្រជាជនដែលមានភាពស្មោះស្ម័គ្រនឹងរដ្ឋាភិបាលដែលដឹកនាំដោយគណបក្សគូមីនតាំងបានភាសខ្លួនទៅកោះតៃវ៉ាន់។ ដោយសារតែចិនកុម្មុយនិស្តនៅតែបន្តដាក់សម្ពាធទៅលើកោះមួយនេះ សហរដ្ឋអាមេរិកក៏បានចុះសន្ធិសញ្ញាការពារជាតិសុីណូ-អាមេរិក (Sino-American Mutual Defense Treaty) ជាមួយនឹងសាធារណរដ្ឋចិន (តៃវ៉ាន់) ដែលមានសុពលភាពនៅចន្លោះឆ្នាំ ១៩៥៥-១៩៨០។ នៅឆ្នាំ១៩៧៩ សហរដ្ឋអាមេរិកបានទទួលស្គាល់ពេលលេញផ្នែកការទូតនិងគោលការណ៍ចិនតែមួយរបស់សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន(PRC) ហើយនៅឆ្នាំ ១៩៨០ សហរដ្ឋអាមេរិកបានបញ្ចប់សន្ធិសញ្ញាការពារជាតិទៅវិញទៅមកជាមួយតៃវ៉ាន់។ ក៏ប៉ុន្តែបើទោះបីជាអាមេរិកងាករកចិនដីគោកក៏ដោយ សហរដ្ឋអាមេរិកបានបង្កើតច្បាប់ទំនាក់ទំនងតៃវ៉ាន់ ដែលផ្តល់នូវមូលដ្ឋានច្បាប់សម្រាប់ទំនាក់ទំនងក្រៅផ្លូវការរវាងសហរដ្ឋអាមេរិកនិងតៃវ៉ាន់និងបញ្ជាក់ពីការប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងគោលបំណងផ្តល់ជំនួយដល់តៃវ៉ាន់និងបន្តរក្សាសន្តិភាពនិងស្ថិរភាពនៅតំបន់អាស៊ី។
តៃវ៉ាន់ដែលជាទីតាំងដែលមានទឹកដីតូចចង្អៀត បានប្រែបែជាទីតាំងភូមិសាស្ត្រដែលស្ថិតនៅចំណុចប្រសព្វនៃចំណុចគ្រោះថ្នាក់បំផុតរបស់អាស៊ីបូព៌ាទៅវិញ។ វាជាកន្លែងដែលប៉ះទង្គិចគ្នាដ៏ក្ដៅគគុកនៅក្នុងការប្រកួតប្រជែងរវាងចិននិងអាមេរិក មិនថាលើបញ្ហាភូមិសាស្ត្រនយោបាយ សេដ្ឋកិច្ច ឬ ទីជាលាននៃបញ្ហាលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យទេ ទាំងអស់នេះសុទ្ធតែជាបញ្ហាដែលប្រទេសមហាអំណាចចង់លូកដៃចូលដើម្បីផលប្រយោជន៍របស់ពួកគេ។ តៃវ៉ាន់គឺជាតំបន់ដ៏រសើបបំផុតមួយនៅក្នុងទំនាក់ទំនងអាមេរិក- ចិន ដែលនឹងអូសបន្លាយរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំខាងមុខទៀត។ មានសំនួរជាច្រើនត្រូវបានសួរយ៉ាងសមហេតុផលថាហេតុអ្វីបានជាសហរដ្ឋអាមេរិកយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះកោះនេះដែលនៅឯនាយសមុទ្រចិនឯណោះទៅវិញ?ហើយហេតុអ្វីបានជាទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោននៅតែប្តេជ្ញាចិត្តគាំទ្រកោះនេះ បើទោះបីជាការប្តេជ្ញាចិត្តនេះអាចនាំឱ្យមានសង្គ្រាមនយោបាយនិងសេដ្ឋកិច្ចជាមួយរដ្ឋនឹងរដ្ឋក៏ដោយ។ ដូចគ្នាដែរវាក៏សមហេតុផលនៅក្នុងការសួរថាហេតុអ្វីបានជាចិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះកោះនេះខ្លាំងម៉្លេះ? តើចិនសម្លឹងឃើញអ្វីពីអតីតទឹកដីរបស់ខ្លួនមួយនេះ?
សារៈសំខាន់របស់តៃវ៉ាន់សម្រាប់ចិនកុម្ដុយនិស្ដ
ជាការពិតណាស់តៃវ៉ាន់ដែលជាដែនកោះមួយដែលប្រកាសដោយខ្លួនឯងថាដាច់ពីចិនអស់រយៈពេលជាង៧០ឆ្នាំមកហើយនោះ នៅតែមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ចិន ហើយចិននៅតែមិនព្រមឱ្យកោះមួយនេះរបូតពីដៃឡើយ ដោយសារតែក្នុងកែវភ្នែករបបដឹកនាំក្រុងប៉េកាំង តៃវ៉ាន់មានសារៈសំខាន់ខ្លាំងទាំងខាងចំណងប្រវត្តិសាស្រ្ត និងទាំងខាងផ្នែកភូមិសាស្រ្តនយោបាយបច្ចុប្បន្ន។ និយាយអំពីប្រវត្តិសាស្រ្ត តៃវ៉ាន់មិនត្រឹមតែធ្លាប់ជាដែនដីមួយរបស់ចិននោះទេ អ្វីដែលរឹតតែសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត តៃវ៉ាន់គឺជាអ្នកស្នងរបបសាធារណរដ្ឋចិន ដែលធ្លាប់ជាអ្នកកាន់អំណាចនៅចិនដោយសារគណបក្សគួរមីងតាំង(Kuomintang Party) ចាប់តាំងពីក្រោយការធ្វើបដិវត្តន៍ផ្តួលរំលំរបបរាជានិយមនៅឆ្នាំ១៩១១ ដែលក្រោយមកបានក្លាយជាគូសត្រូវដ៏ធំមួយរបស់បក្សកុម្មុយនិស្តចិននៅក្នុងអំឡុងសង្រ្គាមស៊ីវិល ពីឆ្នាំ១៩២៧ ដល់ឆ្នាំ១៩៤៩។ ជម្លោះរវាងចិន និងតៃវ៉ាន់ ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះគឺជាការអូសបន្លាយនៃសង្រ្គាមស៊ីវិលតាំងពីជាង ៧០ឆ្នាំមុន។ លើសពីនេះទៅទៀតនៅក្នុងកែវភ្នែកចិន កោះតៃវ៉ាន់គឺនៅតែជាខេត្តមួយរបស់គេហើយការយកកោះតៃវ៉ាន់ត្រឡប់មកវិញនឹងមិនអាចជៀសផុតនោះទេនៅក្នុងក្រសែភ្នែករបស់ចិន។ បន្ថែមពីលើនេះទៅទៀត បើមើលទៅលើស្ថានភាពភូមិសាស្រ្តនយោបាយបច្ចុប្បន្ន ការទុកបណ្តោយឱ្យតៃវ៉ាន់ក្លាយជារដ្ឋឯករាជ្យពេញទីក៏អាចនឹងបង្កជាបញ្ហាប្រឈមខាងយុទ្ធសាស្រ្តដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយផងដែរសម្រាប់ចិន។ទន្ទឹមនឹងនេះផងដែរ នៅក្នុងអំឡុងពេលប្រារព្ធខួប ១០០ ឆ្នាំនៃការបង្កើតបក្សកុម្មុយនិស្តចិន ប្រធានាធិបតេយ្យដែលមានមហច្ឆិតាសម្បើមលោកសុីជីនពីងបានសន្យាបញ្ចប់ការបង្រួបបង្រួមឡើងវិញរវាងចិននិងតៃវ៉ាន់ ហើយលោកបានប្តេជ្ញាថានឹងកម្ទេចរាល់ការប៉ុនប៉ងប្រកាសឯករាជ្យដែលនឹងកើតឡើង។
ក្នុងនាមជាទឹកដីដែលទាមទារអធិបតេយ្យភាពពីចិន កោះតៃវ៉ាន់គឺជាបណ្តាញទំនាក់ទំនងដ៏សំខាន់នៅក្នុងយុទ្ធសាស្ត្រដែនសមុទ្រមានរហ័សនាមថា “ខ្សែសង្វាក់កោះទី១” ដែលសំដៅលើប្រជុំកោះធំដំបូងបង្អស់នៃទ្វីបអាស៊ីបូព៌ារួមមានប្រជុំកោះជប៉ុន កោះ Ryukyu និងហ្វីលីពីនខាងជើង។ មេដឹកនាំចិនក៏បានមើលកោះតៃវ៉ាន់ទាក់ទងនឹងសន្តិសុខជាតិផងដែរជាពិសេសពួកគេយល់ថាវាជាកោះដែលងាយរងគ្រោះចំពោះយុទ្ធសាស្ត្រ និងឥទ្ធិពលរបស់មហាអំណាចបរទេសផងដែរ។ ដោយសារតែការលូកដៃការពារពីសហរដ្ឋអាមរេិកចំពោះតៃវ៉ាន់បានធ្វើឱ្យចិនមានក្តីបារម្ភថាគោលដៅនៃការបង្រួបបង្រួមរបស់ខ្លួនអាចនឹងរសាត់ទៅកាន់តែឆ្ងាយ ហើយចិនយល់ច្បាស់ថា ក្នុងលក្ខខណ្ឌភូមិសាស្រ្ដ តៃវ៉ាន់ដើរតួជាកូនសោរមួយដែលអាចធ្វើឲ្យភូមិសាស្រ្ដចិនដីគោកកាន់តែមានភាពរឹងមាំ ព្រោះចិនបានកំណត់ផ្នែកខាងត្បូងគឺជាច្រកសមុទ្រម៉ាឡាកាដែលគ្រប់គ្រងការចេញចូលនៅតំបន់ឥណ្ឌូ-ប៉ាស៊ីហ្វិក និងភាគខាងជើងកោះតៃវ៉ាន់ជាយុថ្កាមួយនៅអាស៊ីដីគោកដើម្បីរុញច្រានពាណិជ្ជកម្មរបស់ខ្លួនដោយសេរីទៅកាន់ពិភពលោក។
មិនត្រឹមតែស្ថិតនៅក្នុងទីតាំងភូមិសាស្ត្រសំខាន់មួយនៅគែមនៃមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិករវាងសមុទ្រចិនខាងត្បូងដែលមានជម្លោះនិងជប៉ុនប៉ុណ្ណោះទេ សារៈសំខាន់មួយទៀតនៃកោះតៃវ៉ាន់គឺអត្ថប្រយោជន៍ភូមិសាស្រ្ដសេដ្ឋកិច្ចចំពោះចិន ដោយសារកោះនេះផ្ដល់នូវការកើនឡើងនៃលំហូរពាណិជ្ជកម្មដល់ចិនផងដែរ។ តៃវ៉ាន់គឺជាប្រភពថាមពលនៃបច្ចេកវិទ្យា ដែលជាផ្ទះរបស់ក្រុមហ៊ុនផលិតបន្ទះឈីបកិច្ចសន្យាធំជាងគេបំផុតក្នុងពិភពលោកគឺក្រុមហ៊ុន Taiwan Semiconductor Manufacturing Co Ltd (TSMC) ដែលមានសារសំខាន់ចំពេាះសហរដ្ឋអាមេរិក។ ការលេបត្របាក់យកតៃវ៉ាន់មានន័យថាទីក្រុងប៉េកាំងនឹងមានការគ្រប់គ្រងលើដៃគូពាណិជ្ជកម្មធំបំផុតទី ៥ របស់ខ្លួនហើយទទួលបាននូវឧស្សាហកម្មបច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់ រួមមានរោងចក្រអេឡិចត្រូនិក និងពង្រីកមូលដ្ឋានឧស្សាហកម្មគួរឱ្យកត់សម្គាល់របស់ខ្លួន។ ទាំងទីតាំងសេដ្ឋកិច្ចនិងសន្តិសុខរបស់កោះនេះសុទ្ធតែមានសារៈសំខាន់ចំពោះផលប្រយោជន៍របស់អាមេរិកហើយប្រសិនបើតៃវ៉ាន់ក្លាយជាផ្នែកមួយនៃប្រទេសចិនដូចដែលទីក្រុងប៉េកាំងបានទទូច នោះចិនត្រូវតែក្លាយជាមហាអំណាចប៉ាស៊ីហ្វិកភ្លាមៗគ្រប់គ្រងបច្ចេកវិទ្យាទំនើបបំផុតមួយចំនួនរបស់ពិភពលោក។ ជាពិសេស ច្រកសមុទ្រតៃវ៉ាន់ជាផ្នែកមួយរបស់សមុទ្រចិនខាងត្បូងដែលតភ្ជាប់ទៅសមុទ្រចិនខាងកើត និងមានសមត្ថភាពរារាំងការដឹកជញ្ជូនប្រេងទៅកាន់ប្រទេសជប៉ុននិងកូរ៉េខាងត្បូង – ជាអានុភាពដែលខ្លួនអាចប្រើដើម្បីទាមទារឱ្យមានការបិទមូលដ្ឋានយោធាអាមេរិកនៅក្នុងប្រទេសទាំង ២។ ជាលទ្ធផលទីក្រុងប៉េកាំងទំនងជាអាចសម្រេចបាននូវគោលដៅរបស់ខ្លួនក្នុងការបង្ខំអាមេរិកចេញពីអាស៊ី។
តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងប្រសិនបើចិនគ្រប់គ្រងតៃវ៉ាន់?
ប្រសិនបើចិនអាចគ្រប់គ្រងតៃវ៉ាន់បាន នោះនាវាមុជទឹករបស់ចិននឹងមានច្រកចេញចូលងាយស្រួលជាងមុនទៅក្នុងមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក តាមរយៈកំពង់ផែទឹកជ្រៅរបស់តៃវ៉ាន់។ នាវាមុជទឹករបស់ចិន និងការបង្កើនឥទ្ធិពលរបស់ខ្លូនចូលទៅក្នុងមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិកក៏អាចបង្ហាញពីការគំរាមកំហែងកាន់តែខ្លាំងឡើងដល់កងនាវាចរទី ៧ អាមេរិក កោះហាវ៉ៃ និងសូម្បីតែឆ្នេរ ខាងលិចនៃសហរដ្ឋអាមេរិកក៏នឹងរងការគំរាមកំហែងផងដែរ។ លើសពីនេះទៅទៀតចិននឹងលេចចេញជាគ្រោះថ្នាក់ថ្មីមួយសម្រាប់ប្រទេសជប៉ុនដែលពឹងផ្អែកទាំងស្រុងលើផ្លូវ សមុទ្រអាស៊ីបូព៌ាសម្រាប់ដឹកជញ្ជូនថាមពលនិងវត្ថុធាតុដើមផ្សេងទៀត។
តៃវ៉ាន់ដែលទីក្រុងប៉េកាំងអះអាងថាជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃទឹកដីរបស់ចិននឹងជួយបង្កើនជំហរយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ចិននៅក្នុងតំបន់អាសុីអាគ្នេយ៍និងអាសុីឥសាន។ ដូច្នេះការគ្រប់គ្រងតៃវ៉ាន់នឹងជួយសម្រួលដល់ប្រតិបត្តិការរបស់ប្រទេសចិននៅសមុទ្រចិនខាងត្បូងនិង អាចធ្វើឱ្យចិនទាមទារសិទ្ធិគ្រប់គ្រងលើទឹកដី និងដែនសមុទ្ររឹតតែខ្លាំងទល់នឹងហ្វីលីពីន វៀតណាម ម៉ាឡេស៊ី និងប្រ៊ុយណេថែមទៀតផង។ ការត្រួតត្រាកោះតៃវ៉ាន់នឹងក្លាយជាទ្រព្យសម្បត្តិយុទ្ធសាស្ត្រដ៏ធំមួយសម្រាប់ប្រទេសចិននិងជាការគំរាមកំហែងដល់តំបន់ទាំងនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍និងអាសុីឥសាន ក៏ដូចជាចំពោះសហរដ្ឋអាមេរិក។ ការត្រួតត្រារបស់ចិនលើកោះតៃវ៉ាន់ដែលមានសេដ្ឋកិច្ចជឿនលឿនខាងបច្ចេកវិទ្យានិងការគ្រប់គ្រងច្រកចូលសមុទ្រចិនខាងត្បូងដែលវានឹងផ្តល់នូវផលប៉ះពាល់ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចការទូតនិងនយោបាយសំខាន់ៗសម្រាប់តំបន់នេះ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះវាទំនងជាមានផលប៉ះពាល់ជាបន្តបន្ទាប់នៅពេលដែលរដ្ឋាភិបាលក្នុងតំបន់ធ្វើការគណនាឡើងវិញនូវផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន និងចំពោះគោលនយោបាយបស់ខ្លួនក្នុងការប្រឈមមុខនឹងចិន។
ហេតុអីបានជាតៃវ៉ាន់មានសារៈសំខាន់សម្រាប់សហរដ្ឋអាមេរិក?
“អ្នកជំនួយឆ្ពោះទៅអាស៊ី” (pivot to Asia) ដែលប្រធានាធិបតីបារ៉ាក់អូបាម៉ាបានប្រកាសនៅឆ្នាំ២០១១ បានផ្សាភ្ជាប់ផលប្រយោជន៍ជាយុទ្ធសាស្ត្ររបស់អាមេរិកទៅនឹងភាពជោគជ័យនៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនៅក្នុងតំបន់តាមរយៈការសន្យាថារក្សាសន្តិសុខវិបុលភាពនិងសេចក្តីថ្លៃថ្នូរសម្រាប់ទាំងអស់គ្នា។ យុទ្ធសាស្ត្រដ៏ត្រជាក់មួយរបស់រដ្ឋាភិបាលអាមេរិកគឺការបង្ហាញភាពជឿជាក់នៃការប្តេជ្ញាចិត្តជាយុទ្ធសាស្ត្ររបស់អាមេរិកនៅទូទាំងអាស៊ីបូព៌ានិងជាអ្នកធានាដ៏សំខាន់នៃសន្តិសុខអាស៊ីបូព៌ានិងតុល្យភាពអំណាចតាមរយៈវត្តមានយោធានិងសម្ព័ន្ធភាពរបស់ខ្លួន។ ភាពជឿជាក់របស់អាមេរិកឥឡូវនេះត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់យ៉ាងខ្លាំងទៅនឹងជោគវាសនារបស់តៃវ៉ាន់ដោយមានការប្តេជ្ញាចិត្តការពារច្បាស់លាស់នៅក្នុងច្បាប់ទំនាក់ទំនងតៃវ៉ាន់ (Taiwan Relation Act)។
ថ្វីបើច្បាប់ទំនាក់ទំនងតៃវ៉ាន់ឆ្នាំ ១៩៨០ មានគោលបំណងទប់ទល់នឹងការមិនទទួលស្គាល់ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោននៃសាធារណរដ្ឋចិននៅឆ្នាំ ១៩៧៩ ក៏ដោយតៃវ៉ាន់បានតស៊ូដើម្បីរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយរដ្ឋដទៃទៀតដែលជាបញ្ហាប្រឈមកាន់តែខ្លាំងឡើងដោយការកើនឡើងនៃអំណាចរបស់ចិន។ សម្រាប់ចិន ការវិលត្រឡប់របស់តៃវ៉ាន់គឺជាផ្នែកមួយនៃ“ ធ្នូនៃប្រវត្តិសាស្រ្ត” និងចាត់ទុកការប្រកាសណាមួយរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកដែលគាំទ្រឯករាជ្យភាពតៃវ៉ាន់ថាជា “បន្ទាត់ក្រហម” ។ ចំពោះតម្លៃភូមិសាស្ត្រនយោបាយរបស់តៃវ៉ាន់មានប្រយោជន៍ដែលផ្ដល់ឱ្យអាមេរិក នូវការពង្រីកកម្លាំងសមយុទ្ធយោធាកាន់តែសកម្មជាមុន ប៉ុន្ដែប្រសិនបើកោះនេះត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយចិន នោះវានឹងក្លាយជាមូលដ្ឋានឆ្ពោះទៅមុខរបស់ចិនក្នុងចម្ងាយ ១៥០ ម៉ាយល៍ពីសមុទ្រដែលអនុញ្ញាតឱ្យចិនរារាំងផ្លូវអាកាសនិងផ្លូវសមុទ្រនៅសមុទ្រចិនខាងកើត និងលើសពីនេះទៅទៀតបង្កើនសមត្ថភាពរបស់ចិនក្នុងការវាយប្រហារគោលដៅលើកោះជប៉ុនឬកោះហ្គាំ(Guam)។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ កោះតៃវ៉ាន់ជាវេទិកាមួយសម្រាប់អាមេរិកដើម្បីបង្ហាញថាមពលនៅលើចិនដីគោក ការដាក់កម្លាំងនៅលើកោះនេះធ្វើឱ្យពួកគេមានភាពងាយរងគ្រោះយ៉ាងខ្លាំងប្រសិនបើគ្មានភាពលេចធ្លោខាងកងទ័ពអវកាស។
ចំពោះសហរដ្ឋអាមេរិក កោះតៃវ៉ាន់គឺជាបន្ទាយដ៏សំខាន់មួយនៅក្នុងប្រជុំកោះដែលពួកគេពឹងផ្អែកដើម្បីទប់ស្កាត់ឥទ្ធិពលចិននិងការពារផ្លូវពាណិជ្ជកម្ម។តៃវ៉ាន់បានរីកចម្រើនក្រោមការការពាររបស់អាមេរិកដើម្បីក្លាយជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់សំខាន់នៃឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកនិងទំនិញបច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់ផ្សេងទៀត។ តៃវ៉ាន់គឺជាដៃគូពាណិជ្ជកម្មធំទី ១១ របស់អាមេរិក ជាសេដ្ឋកិច្ចធំនិងទី ២២ របស់ពិភពលោកនិងជាដៃគូទំនាក់ទំនងដ៏សំខាន់នៅក្នុងសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់សម្រាប់ Silicon Valley ខណៈជាដៃគូសន្តិសុខដ៏សំខាន់ក្នុងការសម្រេចបាននូវគោលដៅរួមរបស់តៃវ៉ាន់និងអាមេរិកនៃឥណ្ឌូប៉ាស៊ីហ្វិកសេរីនិងបើកចំហ។ តៃវ៉ាន់ក៏ជាចំណុចកណ្តាលនៃការគណនាភូមិសាស្ត្រនយោបាយរបស់អាមេរិកនៅតំបន់ឥណ្ឌូ-ប៉ាស៊ីហ្វិកហើយវាក៏ជាការរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកផងដែរ។ ក្រុមហ៊ុនតៃវ៉ាន់ TSMC គឺជាក្រុមហ៊ុនផលិតឧបករណ៍អេឡិច ត្រូនិកអេឡិចត្រូនិកធំជាងគេបំផុតនៅលើពិភពលោកដែលស្មើនឹង ៨៤% នៃបន្ទះឈីបកុំព្យូទ័រទំនើបបំផុត។ កង្វះបន្ទះឈីបថ្មីៗដែលបណ្តាលមកពីវិបត្តិរោគរាតត្បាតកំពុងធ្វើឱ្យពិភពលោកភ្ញាក់ឡើងចំពោះតួនាទីកណ្តាលរបស់តៃវ៉ាន់ក្នុងសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ វាបានក្លាយជាក្រុមហ៊ុនឈានមុខគេលើពិភពលោកខាងផ្នែកបច្ចេកវិជ្ជាសមាសធាតុកុំព្យូទ័រនិងទំនាក់ទំនងទូរគមនាគមន៍ដែលដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការអភិវឌ្ឈន៍សេដ្ឋកិច្ចអាមរិក។ ខណៈ ដែលការបង្រួបបង្រួមជាមួយចិនដីគោកប្រហែលជាបង្អាក់ជោគជ័យភាពសហគ្រិនរបស់ក្រុមហ៊ុនតៃវ៉ាន់ ការរក្សាស្ថិរភាពនិងលទ្ធភាពជោគជ័យនៃសេដ្ឋកិច្ចតៃវ៉ាន់បានក្លាយជាកត្តាសំខាន់សម្រាប់សុខភាពរបស់សេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកនិងអាមេរិក។
ទន្ទឹមនឹងនេះ តៃវ៉ាន់នាពេលបច្ចុប្បន្នបានក្លាយជាឆ្អឹងនៅក្នុងបំពង់ករបស់ទីក្រុងប៉េកាំងដែលតៃវ៉ាន់ជាគំរូនៃអភិបាលកិច្ចបែបប្រជាធិបតេយ្យនៅក្នុងសង្គមចិនដែលធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ជំនឿដែលថាលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនិងលទ្ធិខុងជឺមិនត្រូវគ្នា។ សម្ពាធផ្ទៃក្នុងដែលមានសក្តានុពលឱ្យមានកំណែទម្រង់នយោបាយនៅក្នុងប្រទេសចិនបានកើនឡើងក្នុងអំឡុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៨០ ដែលឈានដល់ចំនុចកំពូលនៅពេលដែលមានការសម្លាប់រង្គាលនៅទីលានធានអានមិនក្នុងឆ្នាំ ១៩៨៩ ។ ដោយមើលឃើញពីជំហរភូមិសាស្ត្រនយោបាយទាំងនោះទាក់ទងនឹងអនាគតកោះតៃវ៉ាន់ ការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់អាមេរិកដែលមានចែងនៅក្នុងច្បាប់ទំនាក់ទំនងតៃវ៉ាន់បានក្លាយជាសារៈសំខាន់ជាយុទ្ធសាស្ត្រកាន់តែធំសម្រាប់សហរដ្ឋអាមេរិក។ ជាឧទារណ៍ជាក់ស្ដែងនៅឆ្នាំ ២០០៧ បន្ទាប់ពីទីក្រុងប៉េកាំងបានលុបចោលគម្រោងដំណើរទស្សនកិច្ចសុច្ឆន្ទៈរបស់អាមេរិកទៅកាន់ទីក្រុងហុងកុងភ្លាមៗក្រុម the Kitty Hawk battle បានត្រលប់ទៅប្រទេសជប៉ុនវិញដោយឆ្លងកាត់ច្រកសមុទ្រ។ បានធ្វើឲ្យចិនបានថ្កោលទោសយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការឆ្លងកាត់នេះ ហើយត្រូវបានអាមេរិកបានឆ្លើយតបថាយ៉ាងរហ័សថា ពួកគេមិនត្រូវការការអនុញ្ញាតពីចិនដើម្បីឆ្លងកាត់ច្រកសមុទ្រតៃវ៉ាន់នោះទេគឺអាមេរិកនឹងប្រើសិទ្ធិឆ្លងកាត់ដោយសេរីនៅពេលណាដែលគេត្រូវការ។ ឧប្បត្តិហេតុនេះបង្ហាញថាវាមិនត្រឹមតែជាកោះតៃវ៉ាន់ដែលមានសារៈសំខាន់ជាយុទ្ធសាស្ត្រប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែ ច្រកសមុទ្រតៃវ៉ាន់ក៏ជាចំណុចយុទ្ធសាស្ត្រទៀតផង។ ការប៉ះទង្គិចណាមួយនៅទូទាំងច្រកសមុទ្រនឹងមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងធំធេងទាំងការធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទឹកនិងពាណិជ្ជកម្ម។ប្រសិនបើចិនត្រួតត្រាភាគីទាំងពីរនៃច្រកសមុទ្រនោះវានឹងមានភាពច្របូកច្របល់នៅលើផ្លូវទឹកអន្តរជាតិនោះ។
សារៈប្រយោជន៍ទាំងសេដ្ឋកិច្ចនិងភូមិសាស្រ្ដនៃកោះតៃវ៉ាន់បានដាស់តឿនសហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងការបន្ដប្រកាន់ជំហរពង្រឹងសម្ព័ន្ធភាពរបស់ខ្លួននឹងតៃវ៉ាន់ដែលជាដែនកោះប្រជាធិបតេយ្យមួយនៅពេលមានប្រឈមមុខណាមួយពីការឈ្លានពានរបស់ចិននៅក្នុងតំបន់។ ដោយមើលឃើញការប៉ុនប៉ងណាមួយរបស់ចិនដើម្បីបង្ខិតកោះតៃវ៉ាន់ចូលក្នុងការបង្រួបបង្រួមដែលជាការគំរាមកំហែងធ្ងន់ធ្ងរដល់សន្តិសុខនយោបាយរបស់អាមេរិកដែលឱ្យមានការលក់អាវុធ និងបញ្ជូនយោធាដែលមានលក្ខណៈការពារទៅកោះតៃវ៉ាន់ដើម្បីទប់ទល់នឹងចិន ដោយចំណាយទឹកប្រាក់ចំនួន ៥,១ ពាន់លានដុល្លាអាមេរិក នេះបើយោងតាម Retuer។
និយាយឱ្យទូលាយជាងនេះទៅទៀតការគាំទ្រលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យឯកោដែលរងការពីការគំរាមកំហែងពីខាងក្រៅគឺមានអត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងច្បាស់ចំពោះស្តង់ដារបទដ្ឋានដែលអាមេរិកគាំទ្រ។ សារៈសំខាន់ខាងសេដ្ឋកិច្ចរបស់តៃវ៉ាន់នៅតែអាចសំខាន់ ចំពោះពាណិជ្ជកម្មអាមេរិកនៅក្នុងតំបន់ តែអ្វីដែលយើងមិនអាចប្រកែកបាននោះគឺវាផ្តល់នូវចំណុចប្រឆាំងផ្នែកនយោបាយដ៏ល្អបំផុតទៅកាន់ចិន។ ជារួមសហរដ្ឋអាមេរិកតែងតែចាត់ទុកតៃវ៉ាន់ជាទ្រព្យសម្បត្តិយុទ្ធសាស្ត្រដ៏សំខាន់ដែលមិនត្រូវអនុញ្ញាតឱ្យធ្លាក់ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ទីក្រុងប៉េកាំងជាជាងចំណុចសំខាន់សម្រាប់ប្រតិបត្តិការវាយលុកប្រឆាំងចិនដ៏មានសក្តានុពលផ្សេងទៀតនៅអាស៊ី ហើយអ្វីដែលជាគោលដៅរបស់អាមេរិកគឺការបញ្ជ្រៀបលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនិងធ្វើឲ្យអាស៊ីទុកចិត្តពីឥទ្ធិពលរបស់ខ្លួនក្នុងតំបន់នោះ។
